Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

Ευχές για το Πάσχα.


Οι μαθήτριες, οι μαθητές και η δασκάλα  του Γ1 τμήματος του 7ου Δημοτικού Σχολείου Χαλκίδας, εύχονται σε όλους και όλες τους αναγνώστες και αναγνώστριες του ιστολογίου "Τα τριτάκια του 7ου" Καλό Πάσχα, καλή ξεκούραση και πολύ παιχνίδι!!! 


Παρουσίαση του "Δε σ' εχω φίλη"

Μια εξαιρετική ιστορία, μας παρουσίασε η συμμαθήτριά μας η Αρκαδία. Ήταν το βιβλίο "Δε σ' έχω φίλη" της Γεωργίας Λάττα, σε εικονογράφηση του Δημήτρη Ρίζου, από τις εκδόσεις Διάπλους, Θεσσαλονίκη, 2009.

Τα παιδιά έπαιζαν ευτυχισμένα. Μέχρι που δοκίμασαν τα χρυσόμηλα. Τότε, ο κόσμος χάλασε: "Δε σ' έχω φίλη!" "Δε σ' έχω φίλο", έλεγαν ο ένας στον άλλον. Ήρθαν σοφοί από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου, μα ούτε αυτοί έδωσαν λύση. 
Θα τα καταφέρει ο μάγος του βουνού; Τι πρέπει να γίνει για να σωθεί ο κόσμος;

Ένα πολύ ωραίο βιβλίο με θέμα τη φιλία. Μπράβο Αρκαδία, όπως πάντα εξαιρετική εργασία!!!





Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Πασχαλινές αναγνώσεις.

Με την ευκαιρία των γιορτών του Πάσχα, διαβάζουμε το βιβλίο "Παιδική Πασχαλιά" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη σε μεταγραφή της Μαρίας Ηλιοπούλου και εικονογράφηση του Βαγγ. Παπαβασιλείου από τις εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία (Θεσσαλονίκη, Γ έκδοση, 2015).




"Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης αγαπούσε τα γράμματα και τα βιβλία. Αυτό που κυριάρχησε, όμως, στη ζωή του ήταν η ζωγραφική. Μεγαλώνοντας του δημιουργήθηκε ο πόθος να γίνει λογογράφος, να γράφει διηγήματα, κι έτσι ζωγράφιζε με την πένα του. Το ταλέντο του αυτό και η προσωπική του μελέτη και γνώση τον έφτασαν στην ψηλότερη κορυφή της εθνικής μας λογοτεχνίας, γιατί ήταν αληθινός δημιουργός.
Στα διηγήματά του με ήρωες παιδιά αφηγείται τις παιδικές του αναμνήσεις. Σε αυτό, παρουσιάζει την εικόνα της παιδικής ορφάνιας, είναι ύμνος για τη χαμένη μάνα που είναι αναντικατάστατη, και δίνει την πιο αισθηματική, την πιο λεπτή περιγραφή της Λαμπρής".
Απόσπασμα από τον πρόλογο της Αθηνάς Παπαγεωργίου, διευθύντριας του Μουσείου Αλ. Παπαδιαμάντη.

Ακόμα ασχολούμαστε με το βιβλίο "Πάσχα ελληνικό" της Αγγελικής Θ. Μαστρομιχαλάκη με εικονογράφηση του Σταμάτη Μπονάτσου από τις εκδόσεις  Ακρίτας, 2000. 
Με τη βοήθειά του, μαθαίνουμε για τα ελληνικά έθιμα των ημερών του Πάσχα, βρίσκουμε μοιρολόγια και κάλαντα για τις αναρτήσεις μας, λύνουμε σπαζοκεφαλιές και παίρονουμε ιδέες για ωραίες πασχαλινές κάρτες. 


Πώς έγιναν τα αβγά κόκκινα;



Αναζητούμε το πώς άρχισαν τα αβγά να βάφονται κόκκινα. Βρίσκουμε διάφορες ιδέες. Λέγονται δοξασίες, γιατί δεν αποδεικνύονται, απλώς κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα. Και να μερικές :

Η παράδοση για την Μαρία Μαγδαληνή.

Σύμφωνα με την ανατολική ορθόδοξη παράδοση, η Μαρία Μαγδαληνή έφερνε βρασμένα αυγά στον τάφο του Ιησού. Τα αυγά, κατά την παράδοση πάντα, πήραν ένα φωτεινό κόκκινο χρώμα – το χρώμα του αίματος- όταν εκείνη είδε ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί. 

Σε παρόμοιο πνεύμα, μια άλλη ιστορία λέει ότι όταν η Μαρία Μαγδαληνή πήγε στον Τιβέριο, τον αυτοκράτορα τη Ρώμης, για να του πει ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί, εκείνος απάντησε ότι «Όσο αναστήθηκε ο Ιησούς, άλλο τόσο τούτο το αυγό είναι κόκκινο», και μόλις τέλειωσε τη φράση του το αυγό πήρε ένα ζωηρό κόκκινο χρώμα. 

Η παράδοση με τη  δύσπιστη γυναίκα.
Μία παραλλαγή της παραπάνω ιστορίας, θέλει μία γυναίκα να μην πιστεύει την είδηση της Ανάστασης Του Ιησού και να λέει: «Όταν τα αυγά που κρατώ θα γίνουν κόκκινα, τότε θα αναστηθεί και ο Χριστός». Και τότε αυτά έγιναν κόκκινα»!

Η παράδοση με την Παναγία.

Η Παναγία πίσω απο το έθιμο των "κόκκινων αυγών". Μία εξήγηση που δίνεται συχνά, λέει ότι η Παναγία πήρε ένα καλάθι αυγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να του φέρονται καλά! Όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αυγά, αυτά βάφτηκαν κόκκινα!



Αναστάσιμα ...θρησκευτικά.

Ολοκληρώνοντας το μάθημα 39 των θρησκευτικών δύο σχετικές δραστηριότητες.

Γυρνάμε τις σελίδες και βλέπουμε εικόνες της Ανάστασης.


Αντιστοιχίζουμε τις λέξεις της Λαμπρής (και όχι τις υπόλοιπες) με τα αυγά.


Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Πασχαλινά ποιήματα.

Πλησιάζουν οι γιορτές του Πάσχα! Γνωρίζουμε μερικά ποιήματα και ανακαλύπτουμε περισσότερα. Κάποια χρησιμοποιούνται σαν κάλαντα (για τον Λάζαρο), μερικά είναι μοιρολόγια της Παναγίας, υπάρχουν αυτά που μας περιγράφουν την κάθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και βέβαια βρήκαμε και ποιήματα ποιητών γραμμένα για παιδιά. Διαλέξαμε μερικά και τα παρουσιάζουμε.

1) Κάλαντα του Λαζάρου (από την Ειρήνη)
Πού' σαι Λάζαρε, πού είν' η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η άδερφή σου.
Ήμουνα στη γη βαθιά χωμένος
κι από τους εχθρούς κυνηγημένος.
Βάγια, βάγια των βαγιών
τρώνε ψάρι και κολιό 
και την άλλη Κυριακή
ψήνουν το παχύ τ' αρνί.

2) Το μοιρολόι του Λάζαρου(από την Ελένη Ε.)
Εν τη πόλει Βηθανία
κλαίουν Μάρθα και Μαρία
Λάζαρον τον αδελφόν τους.
Τον μοιρολογούν και κλαίουν,
τον μοιρολογούν και λέουν.
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν
και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέραν την Τετάρτη
κίνησε ο Χριστός για να 'ρτει
και εβγήκε η Μαρία
έξω από τη Βηθανία,
και εμπρός Του προσκυνεί
και τους πόδας Του φιλεί.
-Αν εδώ ήσουν, ο Χριστός μου,
δεν θ' απέθνησκε ο αδελφός μου.
Μα και τώρα εγώ πιστεύω
και καλότατα ηξεύρω
ότι δύνασαι, αν θελήσεις,
και νεκρούς να αναστήσεις.
-Λέγε, πίστευε, Μαρία,
άγωμεν εις τα μνημεία.
Και παρευθύς επήγασι
τον τάφον Τού εδείξασι.
Τότε ο Χριστός δακρύζει
και τον Άδη φοβερίζει:
"Άδη Τάρταρε και Χάρο,
Λάζαρο θα σου τον πάρω.
Δεύρο έξω, Λάζαρε μου,
φίλε και αγαπητέ μου".
Και ευθύς από τον Άδη,
ως εξαίσιον σημάδι,
Λάζαρος απελυτρώθη
ανεστήθη και σηκώθη,
ζωντανός σαβανωμένος
και με το κερί ζωσμένος.
Τότε η Μάρθα κι η Μαρία
τότε όλη η Βηθανία,
Μαθηταί και Απόστολοι
τότε ευρέθηκαν όλοι.
"Δόξα τω Θεώ" φωνάζουν
και τον Λάζαρο εξετάζουν:
- Πες μας, Λάζαρε, τι είδες
εις τον Αδη που επήγες;
-Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου νερό λιγάκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδιάς μου, των χειλέων,
και μη με ρωτάτε πλέον.

3) Η εβδομάδα των Παθών (από τη Χαρά)

Μεγάλη Δευτέρα, μεγάλη μέρα.
Μεγάλη Τρίτη, μεγάλη κρίση.
Μεγάλη Τετάρτη, μεγάλο σκοτάδι.
Μεγάλη Πέφτη, δάκρυο πέφτει.
Μεγάλη Παρασκευή, θλίψη πολλή.
Μεγάλο Σαββάτο, χαρές γιομάτο.
Μεγάλη Λαμπρή, αβγό κι αρνί.


4) Η εβδομάδα των Παθών (από την Ειρήνη)
Μεγάλη Δευτέρα, μεγάλη μαχαίρα.
Μεγάλη Τρίτη, ο Χριστός εκρύφθη.
Μεγάλη Τετάρτη, ο Χριστός επιάστη.
Μεγάλη Πέφτη, ο Χριστός παιδεύθη.
Μεγάλη Παρασκευή, ο Χριστός στο καρφί.
Μεγάλο Σαββάτο, ο Χριστός στον τάφο.
Μεγάλη Κυριακή, ο Χριστός θα αναστηθεί.


5) Μοιρολόι της Παναγιάς
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα,
σήμερ’ άγγελοι, αρχάγγελοι, όλοι μαυροφορούνε,
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται,
σήμερα πάνε κι’ έρχονται στης Παναγιάς την πόρτα.

Η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν στο θρονί της,
την προσευχή της έκανε για το μονογενή της.
Ακούει βροντές, ακούει αστραπές και ταραχές μεγάλες,
προβάλλει, από τη θύρα της να δη στη γειτονιά της.
Βλέπει τον ουρανό θαμπό και τ’ άστρα βουρκωμένα
ακούει φωνή, ακούει λαλιά, απ’ αρχαγγέλου στόμα:
«Σώσε, κερά μου Παναγιά, τούτηνε δα την ώρα
και τον Υγιό τον επιάσανε, και στο σταυρό τον πάνε.»

Η Παναγιά σαν τ’ άκουσε, έπεσε και λιγώθη,και,
σαν την συνεφέρανε, τούτο το λόγο λέει:
«Όσοι πονάτε το Χριστό, όλοι κοντά μου ελάτε.»

Η Μάρθα , η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάννα,
του Ιακώβ η αδελφή, κ’ οι τέσσερες αντάμα, επήραν το στρατί-στρατί,
στρατί το μονοπάτι. Τηράν ζερβά, τηράν δεξιά, κανένα δε γνωρίζουν,
τηρούν και πιο δεξιώτερα, θωρούν τον Άϊ-Γιάννη.

«Άϊ μου Γιάννη, Πρόδρομε και βαπτιστή του γιού μου,
μην είδες μου το τέκνο μου και σε το δάσκαλό σου;»
«Ποιος έχει χείλη να στο πη, καρδιά να μολογήση,
ποιος έχει χειροπάλαμα για να σου τονε δείξη»;

«Έχεις και χείλη να το πης, καρδιά να μολογήσης,
έχεις και χειροπάλαμα, για να μου τόνε δείξης.»
«Θωρείς εκείνον τον γυμνό, τον παραπονεμένο,
οπού φορεί στην κεφαλή, αγκάθινο στεφάνι;
Εκείνος είναι ο γιόκας σου, κ’ εμέ διδάσκαλός μου.»

Η Παναγιά, σαν τάκουσε, τούτον τον λόγο λέει:
«Πού ‘ναι γκρεμνός να γκρεμιστώ, γιαλός να πάω να πέσω;»

Κανένας δεν της μίλησε να την παρηγορήση·
μον’ ο Χριστός της μίλησε απ’ τον σταυρόν επάνω:
«Κάμε, μαννούλα, υπομονή και διάφορο δεν έχεις.
Στρώσε τραπέζι θλιβερά να φάνε οι θλιμμένοι
και, το μεγάλο Σάββατο, καθού να μ’ απαντέχης.
Την Κυριακίτσα το πουρνό ,
θα πουν Χριστός Ανέστη».



6)Αναστάσιμο
Αι-Γιώργη καβαλάρη,
Σίμωσε στα πεζούλια
Να πάρεις στα καπούλια
Το φίλο σου Χριστό.
Πάρτ' το το παλικάρι
Γιατ' είναι πληγωμένο
Πολύ εξαντλημένο
Απ' το βαρύ σταυρό.

Την νύχτα αναστήθει.
Τρέχει η πλευρά Του αίμα.
Θα ιδείς δεν είναι ψέμα
Ρώτα και το Θωμά.
Μόνος Του εξεντύθει
το νεκροσάβανό Του
και πάει στο φτωχικό Του
στη μάνα Παναγιά.

Και ποια μητέρα άλλη
Έχει τη χάρη Της,
Να βλέπει αναστημένο
Το παλικάρι της;

Στο γυρισμό, αφέντη,
Μ΄ αυγά κι αρνί
Σας καρτερούν στ΄ αλώνια
οι χριστιανοί! 

Και μερικά σε εικόνες. Πρώτα της Αρκαδίας.


Και ύστερα μερικά που βρήκαμε στο διαδίκτυο .







Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Φτάχνουμε δικά μας σχηματοποιήματα.

Από την ιδέα του βιβλίου της Γλώσσας, να και μερικές δικές μας ιδέες  ... για πρωτότυπα σχηματοποιήματα.
























Επαναληπτικό κουίζ στον Κυκλαδικό Πολιτισμό.

Από την ιστοσελίδα του Αρβανιτίδη Θ. ένα κουίζ επανάληψης στον Κυκλαδικό Πολιτισμό. Πατάμε στην εικόνα και παίζουμε.


Ασκήσεις στην ενότητα του Κυκλαδικού πολιτισμού.

Πατώντας στις εικόνες που ακολουθούν λύνουμε ασκήσεις και κάνουμε επανάληψη στην ενότητα του Κυκλαδικού πολιτισμού. 
Πηγή η e τάξη.







H εξερεύνηση της πόλης μας.

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Η τέχνη των Κυκλαδιτών.

Στην 8η ενότητα ασχολούμαστε με τον πρώτο σπουδαίο πολιτισμό της εποχής του χαλκού στην Ελλάδα, τον Κυκλαδικό Πολιτισμό. Στο μάθημά μας ανακαλύπτουμε την τέχνη των Κυκλαδιτών και συμπληρώνουμε τις γνώσεις που ήδη έχουμε μετά από την επίσκεψή μας στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.


Όπως πάντα αρχίζουμε με το εννοιολογικό πλάνο μαθήματος με επιμέλεια ύλης των Κατερίνα Καραλή και Κανέλλου Κανελλόπουλου πατώντας εδώ

Ακολουθεί παρουσίαση από την ιστοσελίδα του Ηλιάδη Η.


Ερωτήσεις για την κατανόηση του μαθήματος:


  • Οι Κυκλαδίτες ήταν σπουδαίοι τεχνίτες. Τι γνωρίζεις γι' αυτό;
  • Με τι είδους υλικά έφτιαχαν τα εργαλεία της  δουλειάς τους;
  • Οι Κυκλαδίτες ήταν σπουδαίοι καλλιτέχνες. Τι γνωρίζεις γι' αυτό;
  • Ποια ήταν τα σπουδαιότερα έργα τους και τι ήταν αυτά; 
  • Τι γνώρισαν στην Κρήτη και τι αποτέλεσμα είχε αυτό;
  • Πού βρίσκονται τα έργα τέχνης τους τώρα;


Ακόμη μία διαδραστική παρουσίαση με ερωτήσεις από την ιστοσελίδα του Αρβανιτίδη Θεόδωρου. Πατάμε στην εικόνα και προχωράμε με το επόμενο.




Κυκλαδικές τοιχογραφίες.

Στο μάθημα της Ιστορίας ("Η τέχνη των Κυκλαδιτών") μαθαίνουμε για το πόσο  άρεσαν στους Κυκλαδίτες οι τοιχογραφίες. Έμαθαν την τέχνη αυτή από τους Μινωίτες με τα ταξίδια που έκαναν στην Κρήτη. Στην επόμενη εικόνα πατώντας, έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τοιχογραφίες  και να αναζητήσουμε περισσότερες πληροφορίες για την κάθε μία. Πηγή ο ιστοχώρος του Β. Κίτσιου.



Βιβλία με αφορμή τον Κυκλαδικό Πολιτισμό.

Η επαφή μας με τον Κυκλαδικό Πολιτισμό μέσα από το μάθημα της Ιστορίας, αλλά και λόγω της επίσκεψής μας στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μας έδωσε την αφορμή να δούμε σχετικά βιβλία. 



1) Το βιβλίο της Ελένης Γερουλάνου : "Ο Νικηφόρος ανακαλύπτει τα συναισθήματα. Με οδηγό τα κυκλαδικά ειδώλια" σε εικονογράφηση του  Φίλιππου Φωτιάδη από τις Εκδόσεις Πατάκη, 2013. 

- Πως αισθάνονται τα ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα ειδώλια μέσα στις βιτρίνες του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης; Τι γίνεται όταν έρχονται σε επαφή με έναν απρόσμενο φτερωτό επισκέπτη που τρυπώνει και διαταράσσει την ησυχία τους;

Ακολουθούμε τον Νικηφόρο στο ταξίδι ανακάλυψης των συναισθημάτων ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου.

Βασισμένο στη συλλογή των κυκλαδικών ειδωλίων του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, το βιβλίο προσεγγίζει τα συναισθήματα μέσω της τέχνης με έναν πρωτότυπο τρόπο.

2) Το βιβλίο "Τα κυκλαδικά ειδώλια ζωντανεύουν" της 
Σοφίας Γιαλουράκη με εικονογράφηση της  Λιάνας  Ιωαννίδου από τις Εκδόσεις Ακρίτας, 2004.
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται Κυκλαδικά ειδώλια που έχουν βρεθεί δεκάδες στα όμορφα, κάτασπρα νησιά των Κυκλάδων. Διάλεξαν μερικά που θα μας γοητεύσουν. Μέσα από αυτή τη γνωριμία αυτή είναι βέβαιο  πως θα τα αγαπήσουμε, θα παίξουμε μαζί τους και θα γίνουν φίλοι μας.



3) Το βιβλίο "Άνθρωπος ή βιολί; Μια άλλη ματιά στα κυκλαδικά ειδώλια" των Μαρίνας Πλατή, Ελένης Μάρκου με εικονογράφηση από τη  Χαρά Μαραντίδου. Από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα 2013. 

Το βιβλίο "άνθρωπος ή βιολί;" γράφτηκε για να εξοικειώσει μικρούς και μεγάλους με τα κυκλαδικά γλυπτά και τη σχέση τους με τη Μοντέρνα Τέχνη. 

Όπως φαίνεται και από τον τίτλο, την αφορμή έδωσαν οι ερωτήσεις και τα σχόλια που κάνουν συνήθως τα παιδιά όταν αντικρίζουν για πρώτη φορά "τα μαρμάρινα αγαλματάκια".

Η "άλλη ματιά", οι σκέψεις δηλαδή και τα έργα διάσημων καλλιτεχνών, όπως ο Brancusi, Modigliani, ο Picasso και πολλοί άλλοι, που από τις αρχές του 20ού αιώνα εμπνεύστηκαν από την Κυκλαδική Τέχνη, μας προσκαλούν να πλησιάσουμε κι εμείς με τη δική μας ματιά τα κυκλαδικά ειδώλια και να φανταστούμε μια γέφυρα ανάμεσα σε χιλιετίες.

Πηγή η biblionet.


Ακόμη, από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης δύο ακόμη εξαιρετικά βιβλία για τα παιδιά της ηλικίας μας που μπορούμε να τα διαβάσουμε από τον υπολογιστή μας. 

4) Το βιβλίο "Οι φίλοι μου τα ειδώλια. Κυκλαδικός Πολιτισμός" της Μαρίνας Πλατή, από έκδοση του Μουσείου και του Ιδρύματος Γουλανδρή (Αθήνα 2008).



Μέσα από τις εικόνες των μαρμάρινων ειδωλίων, τα κατανοητά κείμενα και τις προτεινόμενες δραστηριότητας, τα παιδιά κάνουν την πρώτη τους γνωριμία με την κυκλαδική τέχνη και την καθημερινή ζωή στις Κυκλάδες της 3ης π.Χ. χιλιετίας.

Το βιβλίο το βρίσκουμε εδώ.

5)Και τέλος το βιβλίο "Μια φορά κι έναν καιρό στην αρχαία Κύπρο. Κυπριακός Πολιτισμός" της Ελένης Μάρκου  από έκδοση του Μουσείου και του Ιδρύματος Γουλανδρή (Αθήνα 2005).

Αγαλματάκια που παριστάνουν ανθρώπους και ζώα μας «ξεναγούν» στα μονοπάτια της αρχαίας Κύπρου.

Το βιβλίο για την Αρχαία Κύπρο το βρίσκουμε εδώ.

Τραγουδάμε σε στίχους του Νίκου Γκάτσου.

Με αφορμή το μάθημα της Γλώσσας "Γεια σου χαρά σου Βενετιά" της 9ης ενότητας ακούμε το ομώνυμο τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, τραγουδισμένο από τον αξέχαστο Νίκο Ξυλούρη




"Γεια σου χαρά σου Βενετιά"

Γεια σου χαρά σου Βενετιά
πήρα τους δρόμους του νοτιά
κι απ’ το κατάρτι το ψηλό
τον άνεμο παρακαλώ.

Φύσα αεράκι φύσα με
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δω γαλάζια εκκλησιά
Τσιρίγο και Μονεμβασιά.

Γεια σου χαρά σου Βενετιά
βγήκα σε θάλασσα πλατιά
και τραγουδώ στην κουπαστή
σ’ όλο τον κόσμο ν’ ακουστεί.

Φύσα αεράκι φύσα με
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δω στην Κρήτη μια κορφή
που έχω μανούλα κι αδελφή.


Και αφού ξεκινήσαμε ας συνεχίσουμε...

Στην Ιστορία στο μάθημα για τον Κυκλαδικό Πολιτισμό συναντάμε το τραγούδι "Κυκλαδίτικο" πάλι σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και ερμηνεία από τον Μανόλη Μητσιά. 




"Κυκλαδίτικο"

Στην Μύκονο, στην Σέριφο, στην Σίκινο, στην Μήλο
πετάς κυπαρισσόμηλο κι εγώ πετάω μήλο.
Στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στην Νιο, στην Σαντορίνη
μου στέλνεις κιτρολέμονο, σου στέλνω μανταρίνι.

Παρήγγειλα του κύρη σου, που πίνει τον καφέ του,
να σ’ έχει μαντζουράνα του, να σ’ έχει κατιφέ του.
Παρήγγειλα της μάνας σου, που πλένει στο σκαφίδι,
να μη σου λέει πικρόλογα, τι θα την φάει το φίδι.

Να δώσει η Μεγαλόχαρη κι η Παναγιά η Κανάλα,
να μεγαλώσεις γρήγορα σαν τα κορίτσια τ’ άλλα.
Και τ’ Αγιο-Λιός ανήμερα στην Νάξο και στην Πάρο
να δώσει η Καλαμιώτισσα γυναίκα να σε πάρω.

Παρήγγειλα του κύρη σου, που ρίχνει παραγάδι,
να ‘ρθεί να κουβεντιάσουμε την Κυριακή το βράδυ.
Παρήγγειλα της μάνας σου, που μοιάζει με βαρέλι,
να σε ποτίζει αφρόγαλο, να σε ταΐζει μέλι.

Στην Μύκονο, στην Σέριφο, στην Σίκινο, στην Μήλο
πετάς κυπαρισσόμηλο κι εγώ πετάω μήλο.
Στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στην Νιο, στην Σαντορίνη
μου στέλνεις κιτρολέμονο, σου στέλνω μανταρίνι.

Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Ψάχνοντας το πασχαλινό αυγό.

Πλησιάζει το Πάσχα και να μια εικόνα - παιχνίδι. Ας ψάξουμε να βρούμε το πασχαλινό αυγό ανάμεσα στα κουνέλια. 






O σχεδιαστής κινουμένων σχεδίων  Gergely Dudas έκρυψε πολύ καλά ένα πασχαλινό αυγό ανάμεσα σε πολλά κουνελάκια.

Προσέχουμε την εικόνα.... Πού βρίσκεται κρυμμένο;

Η λύση βρίσκεται στην επόμενη εικόνα.