Μαθαίνοντας εναλλακτικά

 

Μαθαίνοντας εναλλακτικά

Μαθησιακές δυσκολίες, ΔΕΠ-Υ και σχολική συμπεριφορά

Επιστημονική επιμέλεια: Άρτεμις Τότσικα, Ντορέττα Αστέρη, Ευθαλία Τζίλα

Οι συγγραφείς του τόμου: Καλλιόπη Αθανασίου, Ντορέττα Αστέρη, Ιωάννα Καλιανιώτη, Κων/νος Καλιανιώτης, Παναγής Κασσιανός, Τέρψη Κόρπα, Ευθυμία Μπάρλου, Νικόλαος Σταθόπουλος, Ευθαλία Τζίλα, Άρτεμις Κ. Τσίτσικα

Μαθαίνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο; Τι συμβαίνει όταν μικρές ή μεγάλες δυσκολίες αρχίζουν να εμποδίζουν τη σχολική πρόοδο του παιδιού; Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι εκπαιδευτικοί και πώς οι γονείς του; Τι σημαίνει «μαθαίνουμε αλλιώς» όταν αντιμετωπίζουμε μαθησιακές και αναπτυξιακές δυσκολίες;

Σε αυτά και άλλα ερωτήματα επιχειρεί να δώσει απαντήσεις το βιβλίο αυτό, το οποίο πραγματεύεται τη σχολική συμπεριφορά και τη μάθηση που εμποδίζεται λόγω ειδικών ή γενικευμένων μαθησιακών δυσκολιών, ή λόγω νευροαναπτυξιακών διαταραχών. Συμμετέχουν ειδικοί από τους χώρους της ιατρικής, της ψυχολογίας και της παιδαγωγικής, με σκοπό να υποστηρίξουν από κοινού τη σχολική μάθηση όταν αυτή εμποδίζεται. Περιγράφουν κάθε τύπο μαθησιακής δυσκολίας ως προς τα κύρια χαρακτηριστικά της και προσφέρουν κατευθύνσεις και βασικές οδηγίες για την υποστήριξη της μάθησης με διαφοροποιημένες πρακτικές στο σχολείο και στο σπίτι.

Το βιβλίο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, γιατρούς, ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό και γονείς, επιδιώκοντας να συνεισφέρει στη μεταξύ τους συνεργασία, με κοινή γλώσσα και κατεύθυνση, όταν το παιδί δυσκολεύεται να προοδεύσει στο σχολείο. Γιατί όταν εντοπίζουμε έγκαιρα τις δυσκολίες και όταν συνεργαζόμαστε έγκυρα, δίνουμε στο παιδί την ευκαιρία να μάθει και αλλιώς! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου). 

Επιμορφωτική συνάντηση στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2024. Το πρώτο κουδούνι χτύπησε σε όλα τα σχολεία, όπως  και στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας. Η διευθύντρια του σχολείου Ευδοκία Ζέρβα με την υποδιευθύντρια Πόπη Συμεωνίδου κάλεσαν την Μαγδαληνή Καλαθέρη, πρώην Υπεύθυνη Αγωγής Υγείας της Π.Ε. Εύβοιας, δασκάλα δια βίου, στο εξαιρετικά φιλόξενο σχολείο για ένα βιωματικό σεμινάριο.

Μετά τη λήξη του Αγιασμού, οι εκπαιδευτικοί του σχολείου έγιναν και πάλι «παιδιά», συμμετέχοντας σαν ενεργοί μαθητές και μαθήτριες στο βιωματικό σεμινάριο, που πραγματοποιήθηκε στο χώρο της βιβλιοθήκης του σχολείου. 

 Ο τίτλος ήταν : 

«Ισχυροποιώντας τους δεσμούς της ομάδας: βιωματικές δραστηριότητες για την ενίσχυση της δυναμικής της ομάδας με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς».

Μέσα από παιχνίδια και δραστηριότητες έγινε προσπάθεια να καλυφθούν μερικές βασικές ιδέες για γνωριμία και δέσιμο μιας ομάδας, για ενεργοποίηση και επικοινωνία, για παιχνίδια χωρισμού σε μικρότερες ομάδες, για την αρχική διερεύνηση ενός θέματος, για την ανάδειξη αποθεμάτων σε γνώσεις, ιδέες και συναισθήματα και λίγες ιδέες για κλείσιμο μια συνάντησης και αποφόρτισης από τα δρώμενα.

Την ευθύνη για την οργάνωση του είχε το 12ο Δημοτικό σχολείο Χαλκίδας. Οι ιδέες που προσεγγίστηκαν με βιωματικό τρόπο, είναι χρήσιμες και εύκολα αξιοποιήσιμες στις σχολικές τάξεις. Με το τέλος του σεμιναρίου όλο το υλικό καθώς και επιπλέον ιδέες δόθηκε ηλεκτρονικά στους παρευρισκόμενους/ μενες  εκπαιδευτικούς.

Η σχετική ανάρτηση στο blog του σχολείου είναι εδώ.

Μάθηση, η υπερδύναμη της εξέλιξης.

Αναδημοσίευση από την Καθημερινή της Κυριακής

Άρθρο του Μανώλη Ανδριωτάκη

Ο Στανισλάς Ντεχάεν εξηγεί πώς έχουμε φτάσει έως εδώ και γιατί είναι σημαντική η εκπαίδευση για το μέλλον μας.

Το γκράφιτι στον τοίχο ενός σχολείου της Αθήνας, άθελά του, εξήγησε όχι μόνο το παρελθόν, αλλά και το παρόν και το μέλλον του ζωικού βασιλείου. Οπως αναφέρει ο Στανισλάς Ντεχάεν, η επιβίωση και η προσαρμογή του ανθρώπινου είδους βασίστηκε στην ικανότητά μας να μαθαίνουμε από το περιβάλλον. «Κανένα άλλο ζώο δεν έχει κατορθώσει να αλλάξει τόσο ριζικά την οικοθέση του. Όλη αυτή η διαδικασία τροφοδοτήθηκε από τη μάθηση».

STANISLAS DEHAENE

Πώς μαθαίνουμε. Γιατί ο εγκέφαλός μας μαθαίνει καλύτερα από οποιαδήποτε μηχανή… προς το παρόν

μτφρ. Γιώργος Κυριακόπουλος

Eκδ. Τραυλός, 2023, σελ. 500

Τέσσερα χρόνια πριν, περίπου τέτοιες μέρες, στις αρχές της πανδημίας του κορωνοϊού, εμφανίστηκε ένα μάλλον πρόχειρο γκράφιτι στον τοίχο ενός σχολείου της Αθήνας, το οποίο απεικόνιζε έναν δεινόσαυρο. Δίπλα απ’ το σχέδιο διάβαζε κάποιος με κεφαλαία γράμματα: «Δεν έπλενε χεράκια. Εξαφανίστηκε». Προφανώς, το μήνυμα ήταν ειρωνικό. Το πρώτο διάστημα της COVID-19 υπήρχε μια γενικευμένη υστερία με την τήρηση των κανόνων υγιεινής, η οποία ήταν μεν απολύτως κατανοητή και δικαιολογημένη, αλλά προκαλούσε και κάποια αντίρροπα αντανακλαστικά, ιδίως ανάμεσα στους νέους που επηρεάζονταν αρκετά βάναυσα από τα μέτρα και τους εγκλεισμούς, καθώς ακόμα κι όταν προσβάλλονταν από τον ιό, οι πιθανότητες να νοσήσουν σοβαρά ήταν ελάχιστες.

Το γκράφιτι όμως περιέγραφε –άθελά του ενδεχομένως– και μια αναμφισβήτητη κυριολεξία, που ενισχυόταν από τον σχολικό χώρο της έκθεσής του. Ισως, αν οι δεινόσαυροι ήταν εξοπλισμένοι με κάποια ισχυρότερη ικανότητα που θα τους εξασφάλιζε αποτελεσματικότερες δυνάμεις, να κατάφερναν να αποφύγουν τον αφανισμό, μοιάζει να λέει ο ευφυολόγος γκραφιτάς. Η σκέψη του είναι βάσιμη, και μπορεί να εξηγήσει όχι μόνο το παρελθόν, αλλά και το παρόν και το μέλλον του ζωικού βασιλείου, δεδομένου ότι πράγματι το πλύσιμο των χεριών και η ατομική υγιεινή, που την μαθαίνουμε όλοι από πολύ μικρή ηλικία, είναι μια απλούστατη αλλά εξαιρετική ασπίδα απέναντι στη μετάδοση δυνητικά θανατηφόρων μικροβίων.

Homo Docens

«Η ιστορία της ανθρωπότητας», γράφει ο γνωσιακός νευροεπιστήμονας Στανισλάς Ντεχάεν, «είναι μια ιστορία συνεχούς εκ νέου αυτοανακάλυψης». «Δεν είμαστε απλώς ο Homo Sapiens, αλλά ο Homo Docens – το είδος που διδάσκει τον εαυτό του. Το μεγαλύτερο μέρος των γνώσεών μας για τον κόσμο δεν παραδόθηκε σ’ εμάς από τα γονίδιά μας: χρειάστηκε να το μάθουμε από το περιβάλλον μας και από όσους είναι γύρω μας. Κανένα άλλο ζώο δεν έχει κατορθώσει να αλλάξει τόσο ριζικά την οικοθέση του, μετακινούμενο από την αφρικανική σαβάνα σε ερήμους, όρη, νησιά, πολικές εκτάσεις πάγων, ενδιαιτήματα σε σπήλαια, πόλεις, ακόμη και στο εξώτερο διάστημα, και όλα αυτά μέσα σε μερικές χιλιάδες χρόνια. Όλη αυτή η διαδικασία τροφοδοτήθηκε από τη μάθηση». Η τόσο απαραίτητη για την επιβίωσή μας και την ευημερία μας μάθηση είναι «η διαμόρφωση ενός εσωτερικού μοντέλου του εξωτερικού κόσμου». Είναι, με άλλα λόγια, η μεγαλύτερη διαφορά μας απ’ τους συγγενείς μας: μαθαίνουμε ότι το να πλένουμε τα χεράκια μας κάνει καλό, και εφόσον το πράττουμε, συνεχίζουμε να υπάρχουμε, και ενίοτε να μεγαλουργούμε. Εκτός απροόπτου, ή «προς το παρόν», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανάλυσή του ο Γάλλος ερευνητής.

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του «Πώς μαθαίνουμε. Γιατί ο εγκέφαλός μας μαθαίνει καλύτερα από οποιαδήποτε μηχανή… προς το παρόν», ο Στανισλάς Ντεχάεν πλέκει το εγκώμιο της μάθησης μ’ έναν διεπιστημονικό τρόπο. «Το μεγαλύτερο ταλέντο του εγκεφάλου μας είναι η ικανότητά μας να μαθαίνουμε», γράφει ο 59χρονος καθηγητής. Χωρίς την ικανότητα αυτή, τίποτα απ’ ό,τι γνωρίζουμε δεν θα ήταν ίδιο. Στην πραγματικότητα, δεν θα είχατε ούτε κατά διάνοια φτάσει έως εδώ, να διαβάζετε αυτές τις λέξεις.

«Η πεμπτουσία της μάθησης», κατά τον Γάλλο επιστήμονα, είναι «το να μπορεί κάποιος να προσαρμόζεται σε απρόβλεπτες συνθήκες το ταχύτερο δυνατό». Αυτό είναι το θεμέλιο κάθε κατάκτησής μας, απ’ την πιο πεζή μέχρι την πιο μεγαλειώδη: «η εξαιρετική προσαρμοστικότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου». Προς επίρρωσιν, επιστρατεύεται η μνημειώδης πλαστικότητα των εγκεφάλων, το εκπληκτικό γεγονός δηλαδή ότι μπορούμε να γίνουμε καλλιτέχνες ακόμα κι όταν στερούμαστε τις υπηρεσίες ενός ολόκληρου ημισφαιρίου.

Είμαστε ίσως μπροστά από την ουσιαστικότερη ανακάλυψη του είδους μας, του Homo Sapiens: τη γνώση της γνώσης μας.

Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο του Ντεχάεν συνειδητοποιεί πόσο προνομιούχοι είμαστε. Σήμερα, οι εξελίξεις στη νευροεπιστήμη μάς δίνουν τη δυνατότητα να κατανοήσουμε καλύτερα τους εγκεφάλους μας και να αποκωδικοποιήσουμε τους μηχανισμούς της μάθησης με πρωτόγνωρους τρόπους. Ελάχιστα μπορούν να εξηγηθούν πια μόνο με τη διαίσθηση, καθώς η επιστήμη δίνει όλο και πιο ακριβείς απαντήσεις. «Εχουμε τα εργαλεία να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και η μάθηση, ας τα χρησιμοποιήσουμε», μας προτρέπει ο Ντεχάεν.

Γνωρίζοντας με μεγαλύτερη ακρίβεια πώς λειτουργεί ο αλγόριθμος της μάθησης, μπορούμε να τον ενισχύσουμε περαιτέρω με κατάλληλες στρατηγικές, ώστε να προσαρμοστούμε ακόμα καλύτερα στο διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον. «Η εκπαίδευση είναι ο κύριος επιταχυντής των εγκεφάλων μας», τονίζει ο συγγραφέας. «Το να μαθαίνουμε να μαθαίνουμε είναι ο σημαντικότερος παράγοντας της ακαδημαϊκής επιτυχίας», και όχι μόνο, θα πρόσθετε ο καθένας. 

Η αποκρυπτογράφηση των μηχανισμών της μάθησης μάς προσφέρει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τον άνθρωπο του παρελθόντος. Τώρα είμαστε σε θέση, αν το επιθυμούμε, να αποκτούμε γνώση και σοφία με πιο συστηματικό και βαθύ τρόπο, γνωρίζοντας τι συμβαίνει στις συνάψεις των εγκεφάλων μας. Τα οφέλη αυτής της διαδικασίας είναι ανυπολόγιστα. Είμαστε ίσως μπροστά απ’ την ουσιαστικότερη ανακάλυψη του είδους μας, του Homo Sapiens, του Σοφού Ανθρώπου: τη γνώση της γνώσης μας.

Ο περίπλοκος αλγόριθμος

Πώς μαθαίνουμε, λοιπόν; Για να εξηγήσει τον περίπλοκο αλγόριθμο της μάθησης ο Ντεχάεν ανατέμνει μεθοδικά τα επιμέρους στοιχεία του, και καταλήγει στους τέσσερις «πυλώνες της μάθησης», οι οποίοι είναι: «η προσοχή, που ενισχύει την πληροφορία στην οποία εστιάζουμε. Η ενεργός συμμετοχή, ένας αλγόριθμος που επίσης ονομάζεται “περιέργεια”, η οποία ενθαρρύνει τον εγκέφαλό μας να ελέγχει αδιάκοπα νέες υποθέσεις. Η ανατροφοδότηση, κατά τη διόρθωση σφαλμάτων, που συγκρίνει τις προβλέψεις μας με την πραγματικότητα και διορθώνει τα μοντέλα μας για τον κόσμο. Η παγίωση, που καθιστά ό,τι έχουμε μάθει πλήρως αυτοματοποιημένο και περιλαμβάνει τον ύπνο ως ένα βασικό συστατικό».

Όποιος καταλάβει αυτόν τον αλγόριθμο έχει στα χέρια του μια υπερδύναμη, την υπερδύναμη της εξέλιξής μας. Οι τέσσερις πυλώνες της μάθησης είναι η συνταγή της επιτυχίας μας, και γι’ αυτό αξίζει ίσως να συνοψιστούν σε τέσσερα σλόγκαν –όπως τα αποκαλεί ο συγγραφέας– που μπορούν να φανούν χρήσιμα ακόμα και σε ανθρώπους που έχουν αφήσει πίσω τους τις σχολικές αίθουσες δεκαετίες ολόκληρες: «συγκεντρωθείτε πλήρως», «συμμετέχετε στην τάξη», «μαθαίνεται από τα λάθη σας», και «εξασκηθείτε κάθε μέρα, εκμεταλλευτείτε κάθε νύχτα». Ο Ντεχάεν προσφέρει άφθονο ερευνητικό υλικό και πολλές πρακτικές συμβουλές σε ανθρώπους που χαράσσουν εκπαιδευτικές πολιτικές, αλλά και σε μεμονωμένους εκπαιδευτικούς και γονείς. Σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ευνοεί την παπαγαλία, το να αγαπάς τη μάθηση είναι η πιο επαναστατική πράξη.

Είναι αυταπόδεικτο ότι η ικανότητα της μάθησης μάς έχει προσφέρει ασύλληπτα δώρα, αλλά και μεγάλους μπελάδες. Εχουμε φτιάξει με τον νου και με τα χέρια μας σπουδαίες και βοηθητικές μηχανές, οι οποίες μιμούνται τις δομές και τις λειτουργίες των εγκεφάλων μας και οι οποίες έχουν εξελιχθεί τόσο, που κάποιοι φοβούνται ότι σύντομα θα μας ανταγωνιστούν και θα μπορούν να μας καθυποτάξουν. Η τεχνητή νοημοσύνη, μια τρομερή μηχανή μάθησης ουσιαστικά, εξαρτάται από εξισώσεις που έχει ανακαλύψει η νευροεπιστήμη στην προσπάθειά της να κατανοήσει καλύτερα τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Ο Ντεχάεν υποστηρίζει ότι είμαστε ακόμα πολύ μακριά απ’ το να μας ξεπεράσουν οι φιλομαθείς μηχανές. Δεν μπορεί βεβαίως να το αποκλείσει. Προς το παρόν, ωστόσο, αποφαίνεται ότι «ο εγκέφαλός μας είναι πιο ευέλικτος» και σταχυολογεί τα στοιχεία εκείνα στα οποία υστερούν οι μηχανές του παρόντος. Αυτό που λείπει, κατ’ αυτόν, από την τεχνητή νοημοσύνη, προκειμένου να φτάσει στα ανθρώπινα επίπεδα, είναι η μάθηση αφηρημένων εννοιών, η αποτελεσματική μάθηση δεδομένων, η κοινωνική μάθηση, η μάθηση με μια δοκιμή, η συστηματοποίηση και η γλώσσα της σκέψης, και τέλος, η σύνθεση. Ολα αυτά είναι αυτονόητα για τους εγκεφάλους μας, αλλά θα χρειαστεί ακόμα πολλή προσπάθεια για να διδαχθούν στις μηχανές.

Για τους ανθρώπους η μάθηση είναι μια ζωτική αρχή, ενώ για τις μηχανές είναι μάλλον περισσότερο μια επίπλαστη πολυτέλεια. Το γεγονός αυτό μπορεί να κάνει ακόμα πιο σημαντική την έρευνα του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τον αλγόριθμο της μάθησης, τόσο περισσότερα γνωρίζουμε για τους εαυτούς μας, αλλά και για τις κατ’ εικόνα μας μηχανές. Ίσως η βαθύτερη γνώση των εγκεφαλικών μας λειτουργιών να μας οδηγήσει σε καλύτερες αποφάσεις και να μας βελτιώσει ακόμα και ηθικά.

Υπαρξιακές απειλές

Σήμερα, γνωρίζουμε καλά ότι μια σειρά υπαρξιακών κινδύνων, όπως η κλιματική αλλαγή για παράδειγμα, απειλεί με τεράστιες καταστροφές την ανθρωπότητα, κι όμως σε πολλές περιπτώσεις συνεχίζουμε στον ίδιο προβληματικό δρόμο. Σημαίνει άραγε αυτό ότι η Ιστορία, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, είναι μια ατέρμονη επανάληψη των ίδιων λαθών; Ή μήπως οι αποτυχίες μάς δείχνουν ότι έχουμε αρκετά να μάθουμε ακόμα;

Έχοντας διαβάσει κάποιος το βιβλίο του Ντεχάεν, θα υιοθετήσει ευκολότερα τη δεύτερη, την πιο ορθολογικά αισιόδοξη, ερμηνεία. Γιατί «μαθαίνω», εκτός των άλλων, σημαίνει ότι είμαι και έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αναθεωρήσω τη θέση μου στη θέα νέων δεδομένων. Πολλές φορές, μπορεί να χρειαστεί να κάνουμε το ίδιο λάθος αρκετές φορές, για να μάθουμε. Το σημαντικό εδώ είναι να μη σταματήσουμε να μαθαίνουμε, κι άρα να καλλιεργούμε διαρκώς μια λαχτάρα για γνώση.

Εκδήλωση του Θεάτρου Χαλκίδας

 

Lucia Giustini: «Ο βασιλιάς που δεν ήθελε να κάνει πόλεμο»

 

Παρουσίαση παιδικού βιβλίου.

Αναδημοσίευση της κριτικής της Ράνιας Μπουμπουρή από το Διάστιχο.

«Πριν από πολύ καιρό, βασίλευε ένας βασιλιάς που δεν ήθελε να κάνει πόλεμο…» Έτσι αρχίζει το βιβλίο της Ιταλίδας συγγραφέα Λουτσία Τζιουστίνι, σε εικονογράφηση του Σάντρο Ναταλίνι, που μας φέρνουν στα ελληνικά οι Εκδόσεις Ε. Ρώσση σε ρέουσα μετάφραση του Νίκου Κ. Καρρά.

Η συγγραφέας μάς παρουσιάζει μια εποχή όπου συνηθιζόταν οι βασιλιάδες να ξεκινούν εκστρατείες για να κατακτήσουν νέα εδάφη, ώστε να επεκτείνουν την κυριαρχία τους, να εδραιώσουν την εξουσία τους και, φυσικά, να ενισχύσουν το θησαυροφυλάκιό τους. Ο βασιλιάς Φλωρέντιος της ιστορίας μας, όμως, δεν ήθελε τον πόλεμο. Μπορείτε να φανταστείτε ένα βασίλειο χωρίς στρατό; Ε, έτσι ήταν το δικό του βασίλειο. Ο Φλωρέντιος ήθελε μόνο να χουζουρεύει στο κρεβάτι του μέχρι αργά, να κάνει ιππασία στο δάσος, να ξαπλώνει στα λιβάδια και να χαζεύει τον ουρανό.

Κι όσο αυτός χαιρόταν τη ζωή στο βασίλειό του, που δεν το ήθελε ούτε μεγαλύτερο ούτε πλουσιότερο, τόσο οι τρεις σύμβουλοί του δεν τον άφηναν σε χλωρό κλαρί για να τον πείσουν να δημιουργήσει έναν ισχυρό στρατό, όπως κάνουν όλοι οι βασιλιάδες του κόσμου. Μάταια, όμως. Τα λόγια τους από το ένα αυτί του Φλωρέντιου έμπαιναν, από το άλλο έβγαιναν. Κι έτσι κυλούσε ο καιρός, ώσπου κάποτε: «Κανείς δεν ξέρει πώς, κανείς δεν ξέρει γιατί, αλλά… ήρθε η μέρα που ο βασιλιάς έπρεπε να φύγει για τον πόλεμο, ακόμα και χωρίς να το θέλει».

        Το μεγαλείο της καθημερινής ομορφιάς αντιπαρατίθεται εδώ 

με το υποτιθέμενο μεγαλείο του πολέμου και το κατατροπώνει.

Ο Φλωρέντιος, λοιπόν, διάλεξε τους πιο πρόθυμους υπηκόους του, νέους και νέες που ήθελαν να πάρουν μέρος στην εκστρατεία του, και ξεκίνησε για άλλες χώρες. Το τι είδε στο ταξίδι του και για ποιο λόγο οι υπήκοοί του έφυγαν σιγά σιγά από το πλευρό του, δε θα το αποκαλύψουμε εδώ, για να μη χαλάσουμε το ωραίο αναγνωστικό αυτό ταξίδι. Ωστόσο, θ’ αποκαλύψουμε ότι ο βασιλιάς γύρισε τελικά στο βασίλειό του, μόνος μεν, αλλά πιο μεγάλος και πιο σοφός. Μήπως και πιο πολεμοχαρής; Μπα!

Ένα γλυκύτατο βιβλίο, που παρά τον χαλαρό ρυθμό της αφήγησης και τη γαλήνη που αποπνέουν οι εικόνες, περνά σταθερά και αδιαπραγμάτευτα το αντιπολεμικό μήνυμά του: Πόσο παράλογο είναι να ζητάς περισσότερα απ’ όσα χρειάζεσαι, ν’ αρπάζεις για να στερήσεις, να εμπλέκεσαι σε εχθροπραξίες για ν’ αποδείξεις τη δύναμή σου. Και πόσο ωραία είναι η ζωή όταν ξέρεις και μπορείς ν’ απολαμβάνεις μια βόλτα στη φύση, ένα νόστιμο φαγητό, την ανατολή του ήλιου, την ομορφιά των απλών πραγμάτων. Το μεγαλείο της καθημερινής ομορφιάς αντιπαρατίθεται εδώ με το υποτιθέμενο μεγαλείο του πολέμου και το κατατροπώνει. Κι ο βασιλιάς Φλωρέντιος, που για ευνόητους λόγους απεικονίζεται ως λιοντάρι, ενσταλάζει με τα λόγια και τη στάση του μια γλύκα στην ψυχή, που θα μας συντροφεύει για πολύ καιρό.

Σημειωτέον ότι η έκδοση συνοδεύεται από QR Code για παιχνίδια που μπορούν να παίξουν, αν θέλουν, τα παιδιά.

Ο βασιλιάς που δεν ήθελε να κάνει πόλεμο

Lucia Giustini

εικονογράφηση: Sandro Natalini

μετάφραση: Νίκος Κ. Καρράς

Εκδόσεις Ε. Ρώσση

32 σελ.

ISBN 978-960-225-2352

Στις 21 Δεκεμβρίου χαρίζουμε βιβλία!

 

Από το Elniplex

Χάρισε ένα βιβλίο. Δυνάμωσε το φως.

Δυναμώνουμε το φως σε νου και καρδιά με τα βιβλία!

Στα πρότυπα του σπουδαίου Ισλανδικού εθίμου Jolabokaflod, της Χριστουγεννιάτικης Βιβλιοπλημμύρας, όπου εδώ και 80 περίπου χρόνια όλοι σχεδόν οι Ισλανδοί αγοράζουν, ανταλλάσσουν και διαβάζουν βιβλία την παραμονή των Χριστουγέννων, σκεφτήκαμε να καθιερωθεί και στην Ελλάδα και στην Κύπρο μια τέτοια ημέρα που θα υψώσει τη φιλαναγνωσία ως τον ουρανό!

Κι αν είχαμε βρει τη μέρα, αν είχαμε τα λόγια, την ιδέα και τις σκέψεις, αν είχαμε τους τρόπους και τη δράση, δεν είχαμε τη δύναμη της εικόνας. Κι αυτή είχε ένα καθαρό φωτεινό όνομα: Φωτεινή Στεφανίδη. Η διακεκριμένη εικαστικός και εικονογράφος ήταν εκείνη που έκανε το όραμα εικόνα, που του έδωσε μορφή και η επίσημη αφίσα της πανελλαδικής αυτής φιλαναγνωστικής πρωτοβουλίας φέρει την υπογραφή της. Η πολυβραβευμένη καλλιτέχνης γέμισε θέρμη, τρυφερότητα, γιορτινή χαρά και περίσκεψη, φως, λάμψη και Ελλάδα το οπτικό μήνυμα της 21ης Δεκεμβρίου.

Έχοντας ήδη στο πλευρό μας αρκετούς ενθουσιασμένους με την ιδέα βιβλιόφιλους, συγγραφείς, εικονογράφους, εκδότες, δήμους, εργαζόμενους στον χώρο του βιβλίου, γονείς, εκπαιδευτικούς, αναγνώστες, προσκαλούμε άπαντες να αγκαλιάσουν αυτήν την πρωτοβουλία και να συνταχθούν με το μεγάλο φως που έρχεται.

Τι να κάνετε:

Διαδώστε και στηρίξτε τη δράση με ανακοινώσεις, πρωτοβουλίες, δράσεις, δελτία τύπου.

Εκτυπώστε την αφίσα σε μεγάλο μέγεθος (βρείτε την εδώ σε pdf) ή ζητήστε την από το ELNIPLEX στο info@elniplex.com

Προσθέστε το λογότυπό σας, το όνομά σας στην αφίσα και αγκαλιάστε την πρωτοβουλία με τον δικό σας τρόπο

Δήμοι, εκδότες, φορείς, σωματεία, σχολεία, οργανώστε εκείνη τη μέρα μοναδικές βιβλιοδράσεις, αναγνώσεις, προσφέρετε δυνατότητες στους αναγνώστες.

Αγοράστε, χαρίστε, δανείστε βιβλία σε όσους μπορείτε, σε όσους αγαπάτε.

Καλούμε:

-όλους τους εκδότες

-όλους τους δήμους

–όλα τα σχολεία, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, προσχολικής, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας

– όλους τους γονείς

– όλους τους σχετικούς φορείς και οργανισμούς

– όλα τα φιλαναγνωστικά site και blog

– όλους τους συγγραφείς, εικονογράφους, μεταφραστές, επιμελητές, καλλιτέχνες, εργαζομένους στη γραμμή παραγωγής του βιβλίου

– βιβλιόφιλους, αναγνώστες

… να συνταχθούν με αυτήν τη μεγάλη κινητοποίηση και να γεμίσουμε όλοι τον ουρανό με το φως των βιβλίων.

Μαζί.

Θα είναι ένα φως που θα φέρει τις ιστορίες σε κάθε σπίτι. Αυτές που κάνουν τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν.

Θα είναι ένα φως που θα ξεπροβάλλει από τη λάμψη των ματιών, των παιδιών, των ανθρώπων και τις σελίδες των βιβλίων.

Άνθρωποι που αγαπούν το βιβλίο πήραν την πρωτοβουλία να ανάψουν τη φωτιά. Τώρα είναι η ώρα. Σήμερα είναι η μέρα. Να κάνουμε τη δική μας βιβλιοπλημμύρα!

Χάρισε ένα βιβλίο, δυνάμωσε το φως!

Τα βιβλία της Μπέρντι για τις φυσικές καταστροφές.

Πρόσφατα ενημερωθήκατε από αυτό το ιστολόγιο για το βιβλίο για τις πλημμύρες. Έφτασε η ώρα να ενημερωθείτε και για τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς που είναι μεταφρασμένα στα ελληνικά και βρίσκονται διαθέσιμα στο διαδίκτυο. 

Η σειρά των βιβλίων για παιδιά από   το Queensland της Αυστραλίας δημιουργήθηκαν από τους συγγραφείς  Andrea Murray, Andrea Baldwin και την εικονογράφο Anil Tortop από το Children’s Health Queensland Hospital and Health Service. Τα βιβλία μιλούν για τις φυσικές καταστροφές και για το πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να τις διαχειριστούν. Στα ελληνικά μεταφράστηκαν και επιμελήθηκαν από τις Βασιλική Νίκα (συγγραφέα, εκπαιδευτικό) και από τη Θάλεια Παπαδοπούλου (ψυχολόγο), εθελοντικά και έτσι βρίσκονται  ελεύθερα προσβάσιμα από όλους στο διαδίκτυο. 

Τα βιβλία μπορείτε να τα δείτε εδώ επιλέγοντας τη γλώσσα που σας ενδιαφέρει (και ελληνικά, αλλά και σε άλλες γλώσσες δίνοντας ευκαιρίες δουλειάς στους εκπαιδευτικούς της ξένης γλώσσας):

https://www.childrens.health.qld.gov.au/.../storybooks/ 

Διαθέσιμοι τίτλοι:

Η Μπέρντι και η φωτιά. (Και στα ελληνικά. Διατίθεται και σχετικό βίντεο στα αγγλικά σε μορφή κινουμένων σχεδίων). 

Η Μπέρντι και η χιονοθύελλα (στα αγγλικά και με σχετικό βίντεο).

Η Μπέρντι και ο κυκλώνας (στα αγγλικά, και σε άλλες γλώσσες, όχι στα ελληνικά και με σχετικό βίντεο).

Η Μπέρντι και η ξηρασία  (στα αγγλικά, και σε άλλες γλώσσες, όχι στα ελληνικά και με σχετικό βίντεο).

Η Μπέρντι και ο σεισμός (Και στα ελληνικά. Διατίθεται και σχετικό βίντεο στα αγγλικά σε μορφή κινουμένων σχεδίων). 

Η Μπέρντι και η πλημμύρα (Και στα ελληνικά. Διατίθεται και σχετικό βίντεο στα αγγλικά σε μορφή κινουμένων σχεδίων). 

Η Μπέρντι και το καταφύγιο (στα αγγλικά και με σχετικό βίντεο).

Η Μπέρντι και ο ιός. (Και στα ελληνικά. Διατίθεται και σχετικό βίντεο στα αγγλικά σε μορφή κινουμένων σχεδίων). 

Η Μπέρντι και η πολύ ζεστή ημέρα. (Στα αγγλικά, και σε άλλες γλώσσες, όχι στα ελληνικά και με σχετικό βίντεο).

Η Μπέρντι και η μεγάλη αρρώστια.  (Στα αγγλικά, και σε άλλες γλώσσες, όχι στα ελληνικά και με σχετικό βίντεο).

Η Μπέρντι και η καταιγίδα. (Στα αγγλικά και με σχετικό βίντεο).

Εκτός από τα ηλεκτρονικά βιβλία στην ιστοσελίδα του προγράμματος μπορείτε να βρείτε και επιπλέον υλικά όπως :

Βιβλίο με δραστηριότητες (κουίζ, πάζλ, εικόνες για ζωγραφική κλπ. 

Online δραστηριότητες με παιχνίδια που βοηθούν τα μικρά παιδιά να μάθουν για τα συναισθήματα, τις φυσικές καταστροφές και τα αγχωτικά γεγονότα.

Relaxing with Birdie. Βιβλίο με ασκήσεις κίνησης και αναπνοής για να βοηθήσετε το παιδί σας να χαλαρώσει, να ξεκουραστεί και να κοιμηθεί όταν φοβάται ή ανησυχεί.